Συγκρότημα Ιαματικών Πηγών Καλλιθέας
Το κτιριακό συγκρότημα στις ιαματικές πηγές της Καλλιθέας είναι έργο του Ιταλού Αρχιτέκτονα Pietro Lombardi που το έκτισε το 1929 έπειτα από διαταγή του Ιταλού Διοικητής των Δωδεκανήσων. Επισήμως εγκαινιάστηκε την 1 η Ιουλίου 1929 με μεγαλόπρεπη τελετή, αφού πρώτα επισκευάστηκε και ολοκληρώθηκε ο δρόμος που οδηγούσε από την πόλη της Ρόδου στην Καλλιθέα. Τον επόμενο χρόνο ολοκληρώθηκε και το επάνω αίθριο και επήλθε η τελική διαμόρφωση του συνόλου του υπαίθριου χώρου.
Το σημερινό κτιριακό συγκρότημα παρουσιάζει πολύ μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και αποτελείται από 3 διακεκριμένα τμήματα:
α) την κυκλική πλατεία με το ωραίο συντριβάνι μπροστά στην κεντρική είσοδο.
β) ένα ημικυκλικό αίθριο που χρησίμευε για την διανομή του νερού, και
γ) το συγκρότημα που χρησίμευε για τις υγειονομικές εγκαταστάσεις.
Και τα τρία τμήματα του συγκροτήματος περιβάλλονται από ωραίους κήπους, φυτεμένα πάρκα, λιθόστρωτα φιδωτά μονοπάτια, άνετους ανοικτούς χώρους αναψυχής και όλα μαζί στέκουν με σεβασμό προς το γύρω φυσικό περιβάλλον.Πρωταρχικό μέλημα του αρχιτέκτονα ήταν να «δέσει» αρμονικά και να συνδυάσει μορφολογικά στοιχεία από όλους τους πολιτισμούς που πέρασαν από αυτό το πολιτισμικό σταυροδρόμι. Έτσι μπορεί κανείς να διακρίνει επιρροές από την Δωρική αρχαιότητα, την ρωμαϊκή κατάκτηση, το χριστιανικό Βυζάντιο, τους Ιππότες της Δύσης, τους Άραβες και τους Οθωμανούς μουσουλμάνους και το χαρακτηριστικό νησιώτικο πολιτισμό που διέτρεχε τον τόπο από την αρχαιότητα έως την εποχή της οικοδόμησης του κτιρίου.Σήμερα, το όλο συγκρότημα είναι εδώ και πολλά χρόνια εγκαταλελειμμένο, αν και σχεδιάζεται η αναμόρφωση του χώρου, η συντήρηση των χώρων και του συγκροτήματος και η εκμετάλλευσή του.Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από την γειτονική πόλη της Ρόδου (λιγότερο από 8 χιλιόμετρα Νότια) με πυκνά και τακτικά δρομολόγια λεωφορείων, με ταξί και με ιδιωτικό, ή νοικιασμένο αυτοκίνητο, ή μοτοσικλέτα.
Το κτιριακό συγκρότημα στις ιαματικές πηγές της Καλλιθέας είναι έργο του Ιταλού Αρχιτέκτονα Pietro Lombardi που το έκτισε το 1929 έπειτα από διαταγή του Ιταλού Διοικητής των Δωδεκανήσων. Επισήμως εγκαινιάστηκε την 1 η Ιουλίου 1929 με μεγαλόπρεπη τελετή, αφού πρώτα επισκευάστηκε και ολοκληρώθηκε ο δρόμος που οδηγούσε από την πόλη της Ρόδου στην Καλλιθέα. Τον επόμενο χρόνο ολοκληρώθηκε και το επάνω αίθριο και επήλθε η τελική διαμόρφωση του συνόλου του υπαίθριου χώρου.
Το σημερινό κτιριακό συγκρότημα παρουσιάζει πολύ μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και αποτελείται από 3 διακεκριμένα τμήματα:
α) την κυκλική πλατεία με το ωραίο συντριβάνι μπροστά στην κεντρική είσοδο.
β) ένα ημικυκλικό αίθριο που χρησίμευε για την διανομή του νερού, και
γ) το συγκρότημα που χρησίμευε για τις υγειονομικές εγκαταστάσεις.
Και τα τρία τμήματα του συγκροτήματος περιβάλλονται από ωραίους κήπους, φυτεμένα πάρκα, λιθόστρωτα φιδωτά μονοπάτια, άνετους ανοικτούς χώρους αναψυχής και όλα μαζί στέκουν με σεβασμό προς το γύρω φυσικό περιβάλλον.Πρωταρχικό μέλημα του αρχιτέκτονα ήταν να «δέσει» αρμονικά και να συνδυάσει μορφολογικά στοιχεία από όλους τους πολιτισμούς που πέρασαν από αυτό το πολιτισμικό σταυροδρόμι. Έτσι μπορεί κανείς να διακρίνει επιρροές από την Δωρική αρχαιότητα, την ρωμαϊκή κατάκτηση, το χριστιανικό Βυζάντιο, τους Ιππότες της Δύσης, τους Άραβες και τους Οθωμανούς μουσουλμάνους και το χαρακτηριστικό νησιώτικο πολιτισμό που διέτρεχε τον τόπο από την αρχαιότητα έως την εποχή της οικοδόμησης του κτιρίου.Σήμερα, το όλο συγκρότημα είναι εδώ και πολλά χρόνια εγκαταλελειμμένο, αν και σχεδιάζεται η αναμόρφωση του χώρου, η συντήρηση των χώρων και του συγκροτήματος και η εκμετάλλευσή του.Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από την γειτονική πόλη της Ρόδου (λιγότερο από 8 χιλιόμετρα Νότια) με πυκνά και τακτικά δρομολόγια λεωφορείων, με ταξί και με ιδιωτικό, ή νοικιασμένο αυτοκίνητο, ή μοτοσικλέτα.